UWAGA !
Ze względu na dużą ilość osób zainteresowanych adopcją i osób przyjeżdżających z darowiznami, prosimy o wcześniejsze umawianie wizyt !!!
.
.
Psy przebywające w Schronisku są wyjątkowe, niepowtarzalne i co najważniejsze mają wiele do zaoferowania. Jeśli rzeczywiście chce się poczuć satysfakcję z życia z psem, można wybrać adopcję. Adoptując psa ze Schroniska ma się powody do dumy: pierwszy z faktu posiadania psa, drugi z siebie. Adoptować warto, żeby polepszyć swoje samopoczucie, a przede wszystkim zrobić coś dobrego dla świata. Warto mieć empatię dla świata, a w tym i dla bezbronnych, bezdomnych stworzeń. Adopcja to przede wszystkim polepszanie dobrostanu psa, który w Schronisku nie otrzyma wszystkiego, co może zapewnić psu jego własny, kochający człowiek.
Nigdzie, nawet w najbardziej renomowanej hodowli, nie znajdzie się tak różnorodnych cech psów i nie będzie się mieć takiego dużego wyboru. W Schronisku w Pawłowie jest ponad 300 psów do wyboru. Są tutaj małe i duże czworonogi, mniej lub bardziej energiczne, do mieszkania i na podwórko (psów „na łańcuch” nie wydajemy). Każdy pies w boksie posiada swoje imię, określony charakter i historię.
W Schronisku dla Bezdomnych Zwierząt w Pawłowie, ze względu na dobro psów, aby nie czekały zbyt długo na dom, obowiązuje procedura rezerwacji zwierząt. Osoba chętna adoptować psa, jest najpierw weryfikowana pod kątem zapewnienia odpowiednich warunków. W trakcie weryfikacji telefonicznej lub osobistej, w Schronisku staramy się również dobrać odpowiedniego psa, zgodnie z oczekiwaniami osoby chętnej adoptować, czasami przeprowadzana jest wizyta przedadopcyjna. Osoba po wybraniu konkretnego psa może, zanim zabierze pupila ze Schroniska, przyjeżdżać w weekendy, w celu bliższego zapoznania się z psem podczas spacerów z Wolontariuszami (większość prezentowanych psów na stronie internetowej czy na Facebook’u, jest wyprowadzane przez Wolontariuszy na co weekendowe spacery). W dniu adopcji, nowy właściciel podpisuje umowę adopcyjną, otrzymuje od nas również kartę ewidencyjną psa z zaświadczeniem o szczepieniu przeciwko wściekliźnie, książeczkę zdrowia. Pies do adopcji wydawany jest zaczipowany i po zabiegu kastracji (nie dotyczy to szczeniąt i psów, gdzie lekarz podjął decyzję o braku kastracji ze względów zdrowotnych). W umowie adopcyjnej nowy właściciel wyraża zgodę na ewentualne wizyty poadopcyjne oraz zobowiązuje się do przesyłania minimum raz na pół roku zdjęcia psa w nowym domu.
ADOPCJA PSA MUSI BYĆ DECYZJĄ PRZEMYŚLANĄ, W PRZYPADKU ZWROTU PSA BEZ PODANIA WAŻNEJ PRZYCZYNY (agresja psa, alergia właścicela poświadczona przez lekarza) ZWRACAJĄCY PONOSI KARĘ PIENIĘŻNĄ.
Na rezerwacje zwierząt zapisuje się osoby, które po udzieleniu wywiadu, nie budzą wątpliwości Schroniska co do możliwości zapewnienia odpowiednich warunków utrzymania zwierzęciu. Jeżeli osoba nie spełnia oczekiwań Schroniska, odmawia się rezerwacji. Schronisko zastrzega sobie odmowę rezerwacji zwierzęcia bez podania przyczyny.
Informację o rezerwacji zwierzęcia wpisuje się do karty ewidencyjnej psa, w której umieszczamy dane: imię nazwisko, telefon i/lub adres mailowy, adres chętnego do adopcji oraz datę dokonania rezerwacji.
Gotowe do adopcji psy (po okresie kwarantanny, zaszczepione i wykastrowane) mogą iść do domu NATYCHMIAST po przeprowadzeniu wcześniejszej pozytywnej weryfikacji!
Osoby zdecydowane na adopcję mogą również dokonywać rezerwacji psa, który w danej chwili nie może być wydany ze Schroniska tzn. przechodzi kwarantannę, jest w trakcie leczenia, czekają na kastrację lub prowadzone jest wobec zwierzęcia postępowanie administracyjne.
Termin spotkania, w celu wyboru psa czy adopcji, ustala się na konkretny dzień i godzinę. Termin ten jest obowiązujący obie strony – Schronisko i przyszłego właściciela zwierzęcia. Wszelkie spóźnienie po odbiór psa zarezerwowanego zwalnia Schronisko z dotrzymania tej rezerwacji. W niektórych, aczkolwiek rzadkich przypadkach, możliwe jest przetransportowanie psa przez Schronisko do nowego właściciela.
Schronisko w Pawłowie w mniejszym stopniu prowadzi adopcję do domów tymczasowych, dotyczy to psów nieadopcyjnych, specjalnej troski (psy wycofane, zalęknione, wiekowe). Wydajemy psy pod opiekę fundacjom, stowarzyszeniom oraz zarejestrowanym domom tymczasowym.
Schronisko, po dokładnej weryfikacji, może przeprowadzić adopcję za granicę (po stronie osoby adoptującej pozostaje organizacja transportu psa).
Adopcje oraz odwiedziny w celu wyboru psa przeprowadzane są w dniach:
poniedziałek – piątek w godzinach od 10 do 14,
sobota (po wcześniejszym ustaleniu) w godzinach od 11 do 14.
Wszystkie terminy adopcji czy odwiedzin ,w celu obejrzenia psów, są wcześniej umawiane !!!
To pewne, trudno jest nie ulec pięknym brązowym oczom szczeniaka. Należy jednak pamiętać, że wprowadzenie do domowego życia kilkutygodniowego lub nawet kilkumiesięcznego pieska, wymaga więcej czasu i pracy, niż w przypadku dorosłego psa. Kiedy już zdecydujesz się na adopcję, warto pamiętać o kilku ważnych zasadach:
Adoptować zwierzę może tylko osoba pełnoletnia i to po przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu z pracownikiem Schroniska. W trakcie rozmowy pytamy m.in. o warunki jakie może zapewnić mu nowy właściciel. Chcemy również dowiedzieć się, czy pies będzie większość czasu przebywał na dworze czy w domu. Ten, który wcześniej znajdował się w domu, powinien nadal w nim mieszkać. Jednak te psy, które były np. „na łańcuchu” (czego Schronisko nie popiera i NIE WYDAJE PSÓW „NA ŁAŃCUCH”!), mogą trafić na ogrodzony teren lub do kojca (najlepiej zadaszonego), oczywiście z komfortową, ocieploną budą. Schronisko niechętnie wydaje psy do adopcji do mieszkań wynajmowanych oraz rodzinom, gdzie są dzieci poniżej 5 r.ż.
W Schronisku można znaleźć psa odpowiedniego dla swojego stylu życia, o odpowiednim poziomie energii, co jest kluczem do harmonijnej relacji między człowiekiem a psem. Przy tym można liczyć na doświadczoną załogę i Wolontariuszy, którzy udzielą pomocy w wyborze psa. Ponadto w miarę możliwości pracownicy Schroniska postarają się udzielić informacji na temat przeszłości psa i jego zachowania się w warunkach schroniskowych.
Pamiętaj!!! Zachowanie w nowym domu psa adoptowanego ze Schroniska, może się różnić od dotychczasowego zachowania psa w Schronisku.
Często ludzie mają tendencje do tego, żeby od razu rozpieszczać psa i „wynagradzać” mu pobyt w Schronisku. To nie jest dobre! Pies żyje chwilą i jeśli przez pierwsze dwa tygodnie po adopcji ustalimy rozsądne zasady współżycia, to on je przyjmie. Inaczej gdy będziemy niezdecydowani i raz np. pozwolimy wskoczyć na kanapę, a raz nie. Dla tego od pierwszego wejścia do domu, musimy pokazać czego od psa oczekujemy i być w tych postanowieniach konsekwentnym.
Pracownicy Schroniska apelują, by zwracać szczególną uwagę na zachowanie zwierzęcia tuż po adopcji. W nowym warunkach może ono odczuwać stres, trząść się ze strachu, wręcz nawet (!) tracić sierść, mieć biegunkę. Należy również pamiętać, że tulenie i uspokajanie psa, może być przez niego odebrane jako pochwała zachowań lękowych. Należy w takich chwilach wykazać się stoickim spokojem i w ten sposób pokazać, że nic złego się nie dzieje.
Warto również pamiętać o „norce” dla swojego nowego pupila – coś w rodzaju azylu, gdzie jest cicho i bezpiecznie. Może to być miejsce pod stołem, kojec lub klatka przykryta kocem. Taka klatka może nam na początku bardzo pomóc. Należy jednak zapoznać się z zasadami poznawania psa z klatką.
Dobrze jest wykorzystać każdy moment, gdy pies z własnej inicjatywy podchodzi do właściciela. Nagradzajmy go karmiąc z ręki i chwaląc. Może się zdarzyć, że w pierwszych dniach pies będzie bał się wychodzić na dwór albo że z powodu stresu załatwi się w domu. Nie wolno się denerwować, krzyczeć, a już na pewno nie wolno bić psa! On nie zrobił tego “złośliwie”. Działajmy według zasady – pożądane zachowania nagradzać, a niepożądane ignorować. Dobrze jest skontaktować się z trenerem psów („psią szkołą”) oraz poszerzać swą wiedzę o zachowaniu psów schroniskowych. Posiadając psa powinniśmy wiedzieć o ich behawiorze i potrzebach jak najwięcej. Nie ponosimy pełnej odpowiedzialności za wszystkie dane dotyczące stanu zdrowia zwierzęcia, bo jest to praktycznie niemożliwe.
Schronisko nie pobiera opłat za samą adopcję, prosimy natomiast o dobrowolną darowiznę w formie gotówki, która będzie przeznaczona na pozostałe zwierzęta. Czasami psy adoptowane sprawiają nieco adaptacyjnych trudności, ale to może dotyczyć także i psów pochodzących z hodowli. Jednak nie trzeba pozostawać z takimi problemami samemu. Można szukać informacji w Internecie, np. na stronach poświęconych pozytywnemu szkoleniu psów, można skonsultować się ze specjalistą. Często psy ze Schroniska mogą brać udział w takich szkoleniach na preferencyjnych warunkach.
Często niewiele wiemy o przeszłości psa. Niekiedy docierają do opiekunów zajmujących się psem w Schronisku strzępy informacji, że dany pies był np. maltretowany albo że jego właściciel go porzucił. W miarę możliwości pracownicy Schroniska postarają się udzielić informacji na temat przeszłości psa i jego zachowaniach w warunkach schroniskowych (reakcja na psy, obecność ludzi).
Wczuj się w sytuacje psa, którego zabierasz ze Schroniska. Zabierasz go do zupełnie nowego miejsca. Stres jaki pies przeżywa jest ogromny. Może zwymiotować, może się trząść ze strachu, możesz zobaczyć, że sierść wypada mu całymi garściami, a na skórze pojawia się łupież. Przez pierwsze dni może mieć biegunkę. Tulenie psa, uspokajanie go, głaskanie może mu wcale nie pomagać w tym momencie. Najlepiej, jeśli po przybyciu do domu, pozwolisz psu odpocząć przez kilka dni.
Zaaranżuj dla niego jakąś “norkę” – coś w rodzaju azylu, gdzie jest cicho i bezpiecznie. Może to być miejsce pod stołem, kojec, klatka przykryta kocem. Nie zmuszaj go do wejścia, niech sam sobie znajdzie miejsce, które jest dla niego optymalne. Nie wołaj psa, nie zapraszaj znajomych, żeby zobaczyli jakie to cudowne stworzenie masz w domu, nie zachęcaj dzieci, żeby się pobawiły z pieskiem. Nie przywołuj psa. Daj mu spokój i wodę do picia. Początkowo pies może odmawiać jedzenia, bo poziom stresu jest dla niego zbyt wysoki. Nie martw się tym i poczekaj. Jak się uspokoi, to sam poprosi o jedzenie. Postaraj się nie zmieniać gwałtownie diety psa.
Duży stres i gwałtowna zmiana diety mogą obniżyć odporność na choroby. Pies może się łatwo przeziębić. Najlepiej jednak, gdybyś mógł poczekać z kąpielą przynajmniej 2 – 3 dni, aż pies się trochę oswoi z nowym miejscem. Nowo przybyły do domu pies może reagować gwałtownym szczekaniem i niepokojem na wszystkie dźwięki, które są dla niego nowe: ruch na klatce schodowej, bicie zegara, odgłosy ulicy. Pierwsza noc może być dla Ciebie trudna, bo za bardzo się nie wyśpisz, ale niebawem pies przyzwyczai się do nowych dźwięków, zapachów i uspokoi się na tyle, że zacznie sam nawiązywać kontakt z otoczeniem.
Staraj się wykorzystać każdy moment, gdy pies z własnej inicjatywy podchodzi do Ciebie. Nagradzaj go karmiąc z ręki i spokojnie chwaląc. Na początku dobrze jest pożywienie podawać psu z ręki, w zamian za podejście do Ciebie, a potem za podejście gdy psa zawołasz. Nie musisz podawać psu jedzenia w jednej porcji, jeśli chcesz – możesz go karmić podając po jednej granulce lub po jednej garści. Taki sposób karmienia przekonuje psa, że opłaca się do Ciebie podejść, a poza tym daje mu czytelną informację, że od Ciebie może spodziewać się tylko dobrych rzeczy i że to, co dostaje ma związek z jego zachowaniem. W ten sposób stajesz się dla psa źródłem najważniejszych dobrodziejstw – bezpieczeństwa i pożywienia.
Może się zdarzyć, że w pierwszych dniach pies będzie bał się wychodzić na dwór albo że z powodu stresu załatwi się w domu. Nie denerwuj się i nie krzycz na psa. On nie zrobił tego “złośliwie”. A może nigdy wcześniej nie mieszkał w domu i nie wie gdzie ma się załatwiać?
W czasie pierwszych spacerów miej psa zawsze pod kontrolą. Staraj się wybierać na spacer w miejsce bezpieczne i spokojne. Na początku zawsze trzymaj psa na smyczy! (ponadto w przypadku bardziej płochliwych psów zapnij psa za obrożę przewlekając smycz przez dodatkowo założone szelki). Po dobrym zapoznaniu się z psem i jego zachowaniami, w kolejnym etapie do obroży przyczep długą linkę, która swobodnie może wlec się po ziemi za psem. Gdyby pies postanowił gdzieś odbiec od Ciebie – zawsze możesz zareagować stając nogą na lince. W ten sposób masz psa stale pod kontrolą, co zapewnia Wam bezpieczeństwo. W kieszeni miej przygotowane smakołyki i zawsze chwal psa kiedy do ciebie przyjdzie. Przywołasz psa, a on podejdzie – natychmiast chwalisz go i dajesz smakołyk. Powtarzaj to jak najczęściej, żeby uwarunkować przywołanie oraz imię psa.
Poproś wszystkich domowników, żeby postępowali z psem według stałych ustalonych reguł. Pierwsze dwa tygodnie psa w nowym domu to okres adaptacji, w którym warto ustalić zasady. Potem, gdy pies poczuje się pewniej w nowym domu, mogą pojawić się zachowania, które będą reminiscencjami dawnego życia, a które niekoniecznie będą się Tobie podobać. Jeśli zbudujesz mocną więź z psem – większość tych niepożądanych zachowań uda się zastąpić innymi.
Wiele psów schroniskowych nie lubi samotności, źle znosi oddzielenie od właściciela i wykazuje albo tendencję do niszczenia różnych rzeczy, co jest przejawem frustracji, albo też wyje godzinami, co doprowadza sąsiadów do furii. Dlatego dobrze by było, gdyby pies podczas nieobecności właściciela miał swoje bezpieczne miejsce, w którym może spokojnie przebywać. Najlepszym wyjściem jest nauczenie psa wchodzenia do klatki, która kojarzy się mu z norką i w której nie ma zbyt wielkiej możliwości ruchu. W klatce można tylko leżeć i odpoczywać. Wiele psów przystosowanych do klatki, wybiera ją jako miejsce, gdy w domu dzieje się coś nieoczekiwanego, pojawiają się goście lub gdy zabieramy psa w obce dla niego miejsce. Klatkę można spakować i wziąć ze sobą. Pies będzie się czuł doskonale mogąc leżeć w miejscu, które zna, które jest jego azylem. Do klatki nie można psa zmuszać, a oswajanie z nią powinno przebiegać etapami – po pewnym czasie pies będzie chętnie zostawał w niej także kiedy będzie zamknięta, co ułatwi także transport psa np. w podróży samochodem. Czasami psy adoptowane sprawiają trudności, ale to nie odróżnia ich od innych psów. Nie musisz sobie radzić z nimi sam. Możesz szukać informacji w Internecie na stronach poświęconych pozytywnemu szkoleniu, możesz skonsultować się ze specjalistą.