SERDŻIO do schroniska trafił w lutym 2020 roku, po pół roku został adoptowany przez Panią z Łodzi, która zapewniała, że adoptując dużego psa do mieszkania w bloku poradzi sobie, mimo naszego wręcz zniechęcania do adopcji. Zgodziliśmy się, w końcu SERDŻIO to spokojny, mądry i bardzo kontaktowy pies, ale to też pies, który bardzo mocno pragnie kontaktu z człowiekiem, najchętniej 24 godziny na dobę towarzyszyłby człowiekowi. Od adopcji minął już rok i nic nie wskazywało na taką tragedię dla psa. Pod koniec czerwca Pani bez wcześniejszej zapowiedzi przyjechała w sobotę do schroniska i praktycznie porzuciła psa pod bramą tłumacząc, że pies zostając sam w domu piszczy i wyje, a jej nie ma w domu ponad 10 godzin i syn, który do tej pory najwięcej czasu psu poświęcał wyjechał. Pies potraktowany jak rzecz trafił z powrotem do schroniskowego boksu, niestety płacze i patrzy w kierunku bramy, a nam krwawią serca
SERDŻIO jest gotowy do adopcji, jest psem posłusznym, potrafi chodzić na smyczy, nie toleruje małych psów.
06-461 Regimin, Pawłowo